piątek 2. tygodnia adwentu

 Iz 48,17-19; Ps 1; Mt 11,16-19

Jezus jest zawsze inny, niż moje oczekiwania względem Niego.

czwartek 2. tygodnia adwentu

Iz 41,13-20; Ps 145; Mt 11,11-15

Jezus zauważa i docenia każdego w dziejach aż do Nieba.

środa 2. tygodnia adwentu

Iz 40,25-31; Ps 103; Mt 11,28-30

Jezusowi można zaufać w kwestii noszenia ciężarów, bo zna te, które daje.

wtorek 2. tygodnia adwentu

Rdz 3,9-15; Ps 98; Ef 1,3-6.11-12; Łk 1,26-38

Jezus jest tym, którego panowanie wymaga zgody Mu poddanego.

poniedziałek 2. tygodnia adwentu

Iz 35,1-10; Ps 85; Łk 5,17-26

Do Jezusa czasem trudno podejść, bo dostęp blokują ci, którzy są blisko, ale Go nie znają - to jednak nie znaczy, że można przestać próbować.

2. niedziela adwentu

Ba 5,1-9; Ps 126; Flp 1,4-6.8-11; Łk 3,1-6

Jezus daje się zobaczyć wszystkim i przychodzi do każdego, ale po ścieżkach prostych i gładkich drogach przychodzi nawet szybciej.

sobota 1. tygodnia adwentu

Iz 30,19-21.23-26; Ps 147; Mt 9,35-10,1.5.6-8

Jezus, chociaż obchodzi wszystkie miasta i wioski, leczy wszystkie choroby i wszystkie słabości, to jednak wysyła wielu innych, aby jeszcze obficiej rozprzestrzeniało się dobro.

piątek 1. tygodnia adwentu

Iz 29,17-24; Ps 27; Mt 9,27-31 

Z Jezusem można spotkać się w domu, ale czasem trzeba przebyć długą drogę w ciemności.

czwartek 1. tygodnia adwentu

Iz 26,1-6; Ps 118; Mt 7,21.24-27

Wypełnianie słów Jezusa jest spełnianiem woli Ojca.

środa 1. tygodnia adwentu

Iz 25,6-10a; Ps 23; Mt 15,29-37 

Jezus naśladuje Ojca: opiekuje się chorymi i troszczy się o głodnych.

wtorek 1. tygodnia adwentu

Iz 11,1-10; Ps 72; Łk 10,21-24

Jezus wysławia Ojca za Jego upodobanie.

poniedziałek 1. tygodnia adwentu

Rz 10,9-18; Ps 19; Mt 4,18-22

Jezus widzi w człowieku to, czego nikt nie dostrzega: zdolność do pójścia za Nim.

1. niedziela adwentu

Jr 33,14-16; Ps 25; 1 Tes 3,12-4,2; Łk 21,25-28.34-36

Jezus chce, żebym - nie zniechęcając się okolicznościami - stanęła przed Nim.

I niedziela Wielkiego Postu

Rdz 9,8-15; Ps 25; 1 P 3,18-22; Mk 1,12-15

Nie jest istotne, czy po sam horyzont tylko woda, piasek czy skały. Pustynia jest tam, gdzie człowiek sam z siebie nic nie może zrobić, jak tylko liczyć na Bożą pomoc.
Noe w czasie potopu miał tylko pamięć o Bożym poleceniu i o Jego zapowiedzi przymierza.
Jezusowi w czasie kuszenia służyli Boży posłańcy.
Bóg jednak zawsze daje więcej. Tylko On może sprawić, że wody odpływają, czas zostaje wypełniony i przybliża się Królestwo.
On już się zmiłował, okazał troskę i pomoc.
A odpowiedź? Nawracajcie się i wierzcie...
Nawrócenie zaczyna się od uznania, że nie jestem samowystarczalny. Wiara w Ewangelię - od przyjęcia, że Ten, od którego zależę, jest Dobry.

sobota po popielcu

Iz 58,9b-14; Ps 86; Łk 5,27-32

...karmić cię będę dziedzictwem Jakuba, twojego ojca.
Mogę się oburzać, że siedzi przy stole z grzesznikami. Z daleka tylko tyle widać.
Mogę też się przysiąść. Jezus wie, że Go potrzebuję - na pewno znajdzie dla mnie jakieś miejsce blisko Niego.
Wystarczy usiąść blisko. Wtedy można zobaczyć Jego i to, co przygotował...

piątek po popielcu

Iz 58,1-9; Ps 51; Mt 9,14-15

Szukają Mnie dzień za dniem, pragną poznać moje drogi [...], pragną bliskości Boga...
Nie trzeba szukać Oblubieńca, gdy jest blisko. Jeśli post ma być Jego szukaniem, musi być w ukryciu, przed Ojcem, który "widzi w ukryciu i odda tobie".
Chodzi przecież o bliskość.

czwartek po popielcu

Pwt 30,15-20; Ps 1; Łk 9,22-25
kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa…
Każdy pragnie zachować swoje życie. „Swoje”, szczególnie w jego najlepszej wersji: z dobrą rodziną, stabilizacją i ogólnym powodzeniem. Jednak niezależnie od wysiłków włożonych w zachowanie życia, każdy je kiedyś straci. Albo w jednym akcie, albo – co częstsze – w codziennym umieraniu.
Stracić je można na wiele sposobów, ale tylko jeden gwarantuje, że ta strata nie będzie marnotrawstwem. Tylko Jeden gwarantuje życie.

Środa Popielcowa

Jl 2,12-18; Ps 51; 2 Kor 5,20-6,3; Mt 6,1-6.16-18

Celem nie jest ukrycie się przed ludźmi.
Ostatecznie nie chodzi nawet o modlitwę, post czy jałmużnę.
Celem jest tworzenie takiej przestrzeni, w której mogę swobodnie przebywać z Ojcem.

Niedziela Chrztu Pańskiego

Iz 42,1-4.6-7; Ps 29; Dz 10,34-38; Mk 1,6b-11 

Skoro mój chrzest zjednoczył mnie z Chrystusem, to także prawdą jest, że mam Ojca, który mnie umiłował.