Dz 2,1–11; Ps 104, 1ab i 24ac.29bc–30.31 i 34; 1 Kor 12,3b–7.12–13; J 20,19–23
Przyszedł Jezus, stanął pośrodku, i rzekł do nich: ”Pokój wam!”. A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana.
U progu nocy, w zamknięciu, przerażeni ostatnimi wydarzeniami.
I nagle - radość. Skąd ona? Przecież zobaczyli przebite ręce i bok - dowody na to, że ostatnie wydarzenia nie były jedynie koszmarnym snem.
Może właśnie stąd radość? Jezus, pokazujący ręce i bok potwierdza, że wszystkie chwile, które uczniowie z Nim przeżyli, były prawdziwe. Wszystkie.
Już nie trzeba się bać. Oto spełnia się zapowiedziane.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz