piątek, 17 stycznia 2014

piątek 1. tygodnia zwykłego

1 Sm 8,4-7.10-22a; Ps 89; Mk 2,1-12

Wszyscy widzą tłumy, blokujące dojście do Jezusa.
Widzą czterech ludzi, opuszczających paralityka przez dach.
Widzą Jezusa, mówiącego do chorego, jednak bez widocznych efektów.

Jezus widzi wiarę czterech niosących paralityka.
Widzi, czego chory najbardziej potrzebuje.
Widzi milczący sprzeciw uczonych w Piśmie.

Co zrobić, żeby wszyscy zobaczyli to, co widzi Jezus? Żeby zobaczyli, że On naprawdę przychodzi z pomocą w największych potrzebach? Że Jego terapia jest najlepsza, bo tylko On stawia trafną diagnozę?

Chwilę potem widzą paralityka wstającego, biorącego łoże i idącego do domu.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz