piątek 2. tygodnia po Narodzeniu Pańskim

1 J 4,19-5,4; Ps 72; Łk 4,14-22a

Skąd zdziwienie? Z powodu spełniającej się zapowiedzi? A może raczej stąd, że spełnia się tylko jej część.
Wszyscy słuchający znali te słowa:
Duch Pański spoczywa na Mnie,
ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie,
abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność,
a niewidomym przejrzenie;
abym uciśnionych odsyłał wolnych,
abym obwoływał rok łaski od Pana...

Wiedzieli też, co jest napisane zaraz dalej:
...i dzień pomsty naszego Boga.

Skoro spełnia się to, co usłyszeli, to nieusłyszane nie następuje.
Bóg będzie łaskawy cały rok. Pomsta nie będzie trwała nawet jeden dzień.